Sen na jawie

Wiecie jak to jest, gdy trzeba wstać z samego rana, ale wszystkie siły tego Świata Wam na to nie pozwalają? Uczucie jakby ogromny magnes mnie przyciągał do pościeli, im bardziej się podnoszę, tym przyciąga mocniej. Już prawie się poddałem tej piekielnej sile! Ale przypomniałem sobie, że magnes na ludzi nie działa i wstałem xD chociaż było strasznie ciężko, jednak spanie po 5 godzin, 5 dzień z rzędu to nie dla mnie :D Gdy wreszcie udało mi się podnieść z łóżka, to oczywiście zanim doszedłem do łazienki (ba! zanim wyszedłem z domu) pozaliczałem chyba wszystkie ściany i meble na swojej drodze, niczym pijaczek zataczający się i przytulający do każdego napotkanego słupa/samochodu/drzewa. Obudziła mnie dopiero lekka mżawka i chłodny wiaterek w drodze na przystanek. 

Po powrocie strzeliłem sobie śniadanko

Może kawa w półlitrowym "dzbanie" mnie troszkę obudzi, chociaż dolałem tyle mleka, że wątpię ;P

 Teraz zastanawiam się, czy nie położyć się i zdrzemnąć chociaż godzinkę, z jednej strony szkoda mi dnia, a z drugiej przydałoby się troszkę odpoczynku ;D